Onze vloer kon echt niet meer. Die golfde door de woonkamer en zat klemvast tussen de muren, wat helemaal niet mag, bij houten vloeren. We wilden een mooie nieuwe vloer en gingen naar een mooievloerenwinkel. We zochten een werkelijk beeldschone vloer uit. Eenmaal thuis ontvingen wij de offerte per e-mail en schrokken ons een rit naar de eerste de beste bouwmarkt.
Wij bleken toch gewoon laminaatmensen te zijn. We bekeken het veelzijdige aanbod, dat op tientallen stapels stond uitgestald. Wat zou het best bij ons passen? Bij nadere bestudering zagen we dat de keuze bestond uit louter variaties op eiken: eiken met caramelkleur, eiken met whitewash, vergrijsd eiken, donker eiken, blond eiken, rustiek eiken met landelijke scheuren, eiken in visgraatpatroon.
Een passerende medewerker vroeg of we er uit kwamen. 'Nou, nee, ja, ach, nog niet erg. Alles lijkt een beetje op elkaar', zei ik. Hij wees naar de stapel eikenlaminaat waar ik net toevallig bij stond te kijken en zei: 'Deze is wel heel ouderwets'. Deze is wel heel ouderwets? Wat is het verschil? vroeg ik mij af, en begon meteen aan mijn beoordelingsvermogen te twijfelen. Ik vond het al moeilijk om het verschil tussen al die eikenvarianten te zien, en was echt niet in staat om modern van ouderwets te onderscheiden. Als ik niet zie, wat voor deze medewerker zonneklaar is, wat mis ik dan nog meer? Ben ik nog wel bij de tijd?
Zo kan een terloopse opmerking van een wildvreemde ineens uitmonden in een zelfconfrontatie. Ik durfde niet te zeggen dat ik het verschil niet zag en vroeg ook geen nadere uitleg. Stel je voor dat we die vloer gekozen hadden! Je moet er niet aan denken dat je een splinternieuwe vloer hebt… vrienden komen bij je langs… je vertelt trots dat je een nieuwe vloer hebt… ze gaan weer naar huis… ze bespreken nog even de ontmoeting… zeggen tegen elkaar dat het er netjes uit zag, die nieuwe vloer, maar dat hij wel wat ouderwets oogde.
Als je jong bent maak je je geen zorgen of je nog wel bij de tijd bent, dat ben je per definitie. Die tijd van je leven duurt maar kort. Het ene moment wordt een opmerking opgevat als onderdeel van je weloverwogen en uitgebalanceerde smaakvoorkeur, een volgend moment als onderdeel van je verouderingsproces. Je woorden vallen dood op de grond. Ze worden gezien als uiting van eigenschappen waar je geen invloed op kunt uitoefenen, zoals je leeftijd, je geslacht, zelfs je karakter. Jij zegt dit omdat je ouderwets/vrouw/te kieskeurig bent!
In de bouwmarkt was er voor eikenlaminaatmijders in een hoekje achteraf, in een hele kleine stelling, één alternatief: laminaat met esdoornuiterlijk. Die is het geworden. Deze keuze plaatst ons als consument en als mens in een categorie. Wij zijn geen eikenlaminaatmensen maar esdoornlaminaatmensen, omdat we geen prachtigevloermensen zijn. Ik zal uitzoeken wat ons soort mensen kiest als vakantiebestemming en wat we gaan stemmen bij de volgende verkiezingen. Dan ben ik daar ook gelijk klaar mee.
