Ze is al ruim vijf jaar weduwe en halverwege de tachtig. In het voorjaar heeft ze kennis gekregen aan een man. Hij is net iets ouder dan zijzelf en in het bezit van een boot. Haar eigen boot is een paar jaar geleden gezonken en niet meer vervangen. Ze kwam nog steeds af en toe in de haven, ook zonder eigen bootje. De uitbater van het havencafé vertelde over hem. ‘Hij heeft een bootje en hij is alleen. Misschien kun je eens met hem mee op zijn boot.’ En zo geschiedde. Eerst één keer, toen nog een keer. De ontmoetingen werden uitgebreid met kopjes koffie, regelmatig samen eten en zo nu en dan een uitje met de auto. Gewoon gezellig. Samen in plaats van alleen. Met als centrale bindmiddel de boot.
Dan is het herfst. Geen echt lekker vaarweer meer. Hoe moet dat nu, nu ze niet meer gaan varen, of in ieder geval veel minder? Ze zegt tegen me: ‘We moeten nu gaan bedenken wat we dan gaan doen. Maar we blijven elkaar zeker zien, want daar zijn we nu aan gewend en daar kan je ook niet zomaar mee stoppen. Hij rekent ook al op me.’ Alleen maar samen koffie drinken en kletsen, dat is wel minder leuk dan samen varen.
‘Tja’, verzucht ze, ‘vroeger was er wel eens een overgeschoten boerendochter die het bedrijf erfde. Ze zou niet in haar eentje het bedrijf mogen hebben. Dus moest er getrouwd worden. Voor een tweede of derde zoon van een boer, die geen bedrijf kon erven, was zoiets een uitkomst. Hij trouwde voor de boerderij en kreeg de vrouw erbij. Dan zei je dat de boerderij de halve liefde was.’ ‘En dat is bij jullie de boot’, zeg ik. Dat beaamt ze lachend.
We praten er nog wat verder over door. Over wat ze dan zonder boot samen kunnen doen: een kaartspelletje, een dagje uit, misschien zelfs wel op vakantie. In ieder geval iets dat ze allebei leuk vinden en meer is dan alleen samen in een kamer zitten. Een echt goed alternatief is nog best lastig te vinden, maar daar komen ze wel uit. Dan zegt ze: ‘Misschien zie je hem nog wel eens.’ ‘Je vriend’, zeg ik. ‘Nee, de boot.’
Update uit de winter. De vriendschap is uit de boot op de wal gehesen en voortgezet. Fijn om iemand te hebben die wil weten hoe je dag is verlopen en of het goed ging bij het verlengen van je rijbewijs. En ook nog een bloemetje brengt als je met griep thuis moet blijven. Straks, bij de eerste schittering van de voorjaarszon op het water gaat de boot weer varen.