Goede smaak is een zegen. Natuurlijk heb ik een geweldige smaak en jij ook. Vol met subtiele nuances waarbij alle snaren van onze ziel bespeeld worden: geweldige muziek, prachtige kunst, diepzinnige gedichten, goede gesprekken, gewaardeerde vrienden, geliefde vergezichten. Het leren waarderen van nieuwe aspecten van ieder van deze geneugten is ook al een feest. Ik ben geen wijndrinker, maar vind toch een goede metafoor in de fijnproever, die steeds subtieler onderscheid kan maken tussen terroir, afdronk, zoetje, zuurtjes en teertjes in de wijn en nieuwe smaken leert waarderen en genieten. Zo probeer ik ook in het leven te staan: het smaakpalet uitbreiden en verfijnen tot de dood er op volgt. En eigenlijk is alles aan smaak onderhevig. Van eten tot kleding tot politiek, van partnerkeuze tot woordkeuze tot rijstijl.
(Even checken waar jij van houdt. Houd je van een schrijver waar ik geen achting voor heb? Staat je huis vol met spullen waar ik niet dood mee gevonden wil worden? Je kunt een vriend zijn als we een zekere overlap in smaak hebben. Zonder smaakherkenning geen liefde. Het is een lieverd hoor, maar hij doet aan cosplay/armbreien/houthakken. Dat stukje verkeerde smaak kan ik hem wel vergeven.)
Goede smaak is een vloek. De goede smaak waarmee je de ander de maat kunt nemen. Luister jij naar Madonna/Marianne Weber/Louis Andriessen? Lust jij geen coquilles/kroketten/witte wijn? Ga je op vakantie in Oostenrijk/de camping/de benedenwindse eilanden? Vier je carnaval/de geboorte van de heilige geest/je verjaardag? Ben je met hém getrouwd? Heb jij kátten/rátten/slángen? Niet veel dingen zijn pijnlijker dan het gevoel dat je krijgt als je merkt dat je in de ogen van je vrienden de verkeerde smaak hebt. Als iemand die je niet mag je smaak niet lust dan is er niets aan de hand, maar hoe dichterbij de persoon, hoe pijnlijker het is als je smaak niet goed wordt bevonden. Je smaak is te elitair/niet elitair genoeg/verouderd/onbegrijpelijk. En je doet er niet veel aan. Je kunt proberen de “juiste” smaak te ontwikkelen. De smaak van de dag of de smaak van de massa. Maar uiteindelijk is je smaak iets waar je mee behept bent. Als je geen wijn lust, lust je geen wijn. Als je niet in vervoering raakt van de Hohe Messe, dan raak je niet in vervoering van de Hohe Messe. Als je nooit vertrouwd bent geraakt met smaken, klanken, kleuren, ideeën, dan kan het zijn dat ze nooit toegang vinden tot je genotscentrum en dan gaat je hart niet sneller kloppen. Jammer maar helaas. En er is altijd veel meer waar ik van proef en direct weer uitspuug, dan ik vol genoegen tot mij kan nemen. Mijn smaak is mijn kracht, mijn smaak is mijn beperking.
