Stella gaat op bezoek bij haar vriend Gerrit. Hij heeft een kleine krokodil gekocht. Stella komt langs om de nieuwe huisgenoot te ontmoeten en te verwelkomen. Zodra Gerrit de voordeur open doet, stuift de krokodil naar buiten, recht op Stella af, waarschijnlijk om haar hartelijk te begroeten. 'Hij doet niks!', zegt Gerrit. Stella schrikt, maar ziet dat de krokodil gelukkig een halsband en een lijn draagt en dat Gerrit hem tegenhoudt. De krokodil is een gedrongen, glad exemplaar, dat relatief hoog op de poten staat. Hij heeft het formaat van een teckel en gedraagt zich eigenlijk ook als een hond. Stella is niet dol op honden en vermoedelijk nog minder op krokodillen, denkt ze. 'Zo, dat is hem dan,' zegt ze.
Ze gaan binnen aan tafel zitten en drinken een kopje koffie. 'Ik heb een filmpje van toen hij nog klein was. Ik was bij de fokker, om hem uit te kiezen. Wil je het zien?' Stella knikt. Gerrit pakt zijn telefoon en laat het filmpje zien. Stella ziet Gerrit op een stoel zitten met een klein donkergekleurd beestje dat zenuwachtig rondjes draait op zijn schoot. Het lijkt meer op een uit de kluiten gewassen teek dan op een kleine krokodil. Gerrit probeert het dier te aaien, maar hij is zo beweeglijk, dat dat niet lukt. Daarom houdt Gerrit zijn handen stil in de buurt van het babykrokodilletje. Het beestje aait zichzelf door langs Gerrit zijn handen te wriemelen. Stella vindt dat het krokodilletje zich heel hondjesachtig gedraagt, met dat getrappel in rondjes en het zwaaien met zijn staart. 'Leuk!', zegt ze, 'Ik snap wel waarom je voor deze hebt gekozen.'
Terwijl Stella en Gerrit verder praten over andere dingen in het leven, loopt de krokodil onder de tafel alsmaar rondjes om Stella's benen. Hij wil duidelijk op zijn kop gekroeld worden. Stella vindt het te ingewikkeld om tegelijk een gesprek voeren en onder de tafel te kijken hoe ze veilig de krokodil kan aaien. Dus aait ze blind over die gevaarlijke gladde koele kop, terwijl ze door blijft praten. In een hoekje van haar gedachten is ze zich bewust van het risico: Hoe aanhalig deze krokodil ook lijkt, als hij bijt, dan gaat het flink mis. 'Het is te hopen dat de krokodil zelf ook denkt dat hij een hond is', denkt Stella.
