Stella zit in het publiek bij een prijsuitreiking. Het is er druk en glitterig. Door de grote felle lampen en de volgspots is het er lichter dan op een zonovergoten dag en ook behoorlijk warm. Er worden live opnames gemaakt voor de televisie. Influencers en anderen die om uiteenlopende redenen beroemd zijn geworden, krijgen prijzen, in een avondvullende show.
Stella kijkt vol verbazing en met lichte ontzetting naar de opgewonden mensen in het publiek. De ene na de andere persoon wordt naar voren geroepen om een prijs in ontvangst te nemen. De presentator schreeuwt in zijn microfoon. De gelauwerde influencers mogen ook iets in de microfoon schreeuwen. Het publiek is uitzinnig.
Zou iedereen die in de zaal zit een prijs krijgen, vraagt Stella zich af. Stella heeft naar haar beste weten nooit iets gedaan dat interessant genoeg is om viral te gaan op de sociale media. Daar is haar leven helemaal niet op ingericht. Maar er zijn wel erg veel prijzen en als het zo doorgaat, dan komt iedereen op de tribune aan de beurt.
Voor alles is er een categorie: de categorie grootste verontwaardiging, de categorie kleinste hondje, ongelukkigste val van de trap, beste kapsel bij windkracht 9, beste combinatie van contrasterende kleuren, de apartste appeltaart, de platste billen, ingewikkeldste echtscheiding, hardst huilende baby.
Er worden van verschillende tribunes twee vrouwen naar voren geroepen. Ze zien er hetzelfde uit, omdat ze dezelfde lichtblauwe kleren dragen en hetzelfde kapsel hebben. De presentator zegt: 'Deze dames zijn allebei genomineerd voor de prijs in de categorie “lichtblauwste pak met blondste haar”. Ze lijken identiek, maarrrrr…’ hij pauzeert een seconde om zijn woorden kracht bij te zetten, ‘dat komt alleen omdat zij’ - hij wijst naar de ene vrouw - ‘het concept van blauw met blond heeft gestolen van haar concurrent’ - hij wijst naar de andere vrouw. ‘Ja, mensen, kijkt u maar goed, zo zien ze er in het echt uit!’ De cameraman staat opdringerig dichtbij en de vrouwen worden zo ongunstig mogelijk in beeld gebracht, van top tot teen en weer terug. Ze glimmen van het zweet in het genadeloze licht. De vrouw van wie het idee gestolen is ziet er doodongelukkig uit. Ze heeft heel dun haar waar haar bezwete schedel doorheen schemert. Door het felle licht is ieder vlekje en pukkeltje in haar gezicht te zien. Zo kan iedereen goed zien dat zij niet perfect is. ‘De jury heeft heel lang nagedacht wie de prijs zou moeten krijgen: gaat het om het beste idee of gaat het om de beste uitvoering? Ook al heeft Rosanna 1 deze combinatie van outfit met kapsel bedacht, het pak van Rosanna 2 is gemaakt van duurdere stoffen en ze heeft dikker haar. Daarom is Rosanna 2 de gelukkige winnaar!’
De avond is prijsuitreiking en openbare afzeiking ineen, vindt Stella. Een vrouw die naast Stella in het publiek zit, is door het dolle heen. Stella bekijkt haar van de zijkant en herkent haar ineens. Is dat niet de vrouw die haar heeft uitgescholden, een tijdje terug? Dat was toen Stella haar fiets uit een fietsenrek wilde halen en even had staan wachten omdat iemand anders bezig was de fiets naast die van haar van het slot te halen. Stella had geen haast en vond het beleefd even te wachten, zodat ze elkaar niet in de weg zouden staan. Daarop had de vrouw haar uitgescholden omdat ze stond te kijken naar iets dat haar niet aanging en Stella had gezegd: 'Sorry, hoor.' Er hadden wel veel mensen hun hoofd omgedraaid om te kijken wat er aan de hand was. Zou dat het zijn? Zouden daar opnames van gemaakt zijn, online zijn gezet en zonder dat Stella het wist de hele wereld over zijn gegaan? Zou Stella samen met deze nare vrouw een prijs gaan krijgen? Wat voor categorie zou dat zijn? Laat het niet waar zijn.
