Ik zit met een nicht en haar man een kopje thee met appeltaart te nuttigen op een Utrechts terras. Haar heb ik mijn hele leven een paar keer ontmoet en haar man nog nooit. Ze zijn over uit Australië, wat de spaarzame contactmomenten verklaart. Mijn nicht en ik delen het stukje appeltaart. Ze hebben al zoveel familiebijeenkomsten gehad, dat hij geen appeltaart meer kan zien en zij nog net een half stukje kan verdragen. We praten wat over familie en banden met Nederland en Utrecht.
Het terras waar we zitten is gesitueerd op een pleintje waar van alles gebeurt. Mijn aangetrouwde neef kijkt langs mij heen naar een groepje mensen dat brandjes leert blussen. Ik draai me een beetje om en kijk met hem mee. Een instructeur steekt herhaaldelijk een prullenbak aan. Om de beurt mogen de deelnemers het vuur blussen met een schuimblusser. Het is een situatie die zich makkelijk laat lezen.
Dat is het tijdverdrijf van mijn neef: kijken naar mensen die herkenbare dingen doen, maar dan in een taal die hij niet verstaat. Hij kijkt ook naar hoe de huizen hier zijn gebouwd. Welke materialen zijn gebruikt, welke bakstenen - veel bakstenen hier - en hoe de voeg tussen de stenen zit. Smalle voeg, brede voeg, voegen die diep liggen of uitsteken. Allemaal informatie die vertelt hoe oud een gebouw is. Veel oude gebouwen hier, dat heb je niet in Australië. Hij kijkt beter dan ik naar de stad en de mensen die allemaal hun dagelijkse dingen doen.
Ik kijk langs mijn nicht naar een ander deel van het plein. Daar ligt iets op de grond. Eerst kan ik niet thuisbrengen wat het is. Dan kijk ik wat langer en concludeer dat het twee soepstengels zijn. Wat doen die daar nou? Onder het praten kijk ik af en toe ook naar de verweesde soepstengels. Er komt een man aanlopen. Ik zie hem kijken naar de soepstengels. Ook al een kijker, die man. Heel kort zie ik twijfel op zijn gezicht alsof hij niet weet wat hij ziet liggen. Hij kijkt nog een keer, begrijpt wat hij ziet, vertraagt zijn pas en plaatst zijn voet precies op de stengels, die met een zachte krak verpulveren. Dat levert hem een kleine, heel kleine kick op.
