Het is hoogzomer. Door de openstaande achterdeur hoor ik in de tuin een kikker gillen. Dat doen kikkers als poes Lisa ze in het nauw drijft. Ik stop onmiddellijk waar ik mee bezig ben en haast me naar de keuken, waar ik een ontbijtbordje en een plastic kom pak. Dan vlieg ik de tuin in, jaag Lisa weg en bekijk de kikker. Het kikkertje zit verstijfd in het droge gras. Hij probeert zich zo klein mogelijk te maken. De voorpootjes heeft hij over zijn kopje gevouwen. Precies zoals mensen dat doen als die zich willen beschermen tegen aanvallen van anderen. Niets menselijks is de kikker vreemd. Behalve warmbloedigheid, dat heeft hij niet. Hij voelt koel en klam aan.
Ik zet de kom over de kikker heen en schuif zo voorzichtig mogelijk het bord onder hem door. Dat lukt zonder zijn pootjes te pletten. Met de kikker onder de geïmproviseerde stolp loop ik naar het park. Ik loop de straat door en kijk naar de uitgedroogde voortuinen van mijn buren. In een tuin, een paar deuren bij ons huis vandaan zie ik het eindresultaat van noeste arbeid van de man die hoort bij die tuin.
Deze zomer heb ik al een tiental kikkers naar de plas in het park bracht, om daar lang en gelukkig verder te leven. Zo kon ik de vorderingen in voornoemde voortuin goed volgen. Lange tijd was niet duidelijk wat nou de bedoeling was. Maar misschien denk ik bij tuinen nog te veel aan groene zones. Het begon met een kuil. Toen lagen er zakken in. Zakken aarde voor nieuwe planten? Ach nee, het bleken zakken met van die grove, scherpe stenen te zijn. Die werden geleegd in een korf van ijzervlechtwerk op de erfgrens. De rest van de tuin werd betegeld met grote grijze zerken.
Ineens denk ik dat deze buurman geen gebrek aan liefde heeft voor levende natuur, maar hij en zijn vrouw hebben juist een vooruitziende blik. Zij weten dat er over een poosje niets meer kan groeien in een verdroogd land. Dan ben je goed af met een tuin met alleen tegels en stenen ornamenten. En een plantje in een pot, mooi gecentreerd voor je keukenraam. Een plant van ver hier vandaan, die tegen de droogte kan en waar je alleen maar eens per week een klein gietertje water bij hoeft leeg te gieten.
